Που Γι, Αϊσίν Τζορό

(Πεκίνο 1906 – 1982). Ο τελευταίος Κινέζος αυτοκράτορας. Ανέβηκε στον θρόνο της Κίνας σε ηλικία 2 ετών με το όνομα Χσυάν – τ’ ουνγκ, αλλά 3 χρόνια αργότερα μετά το επαναστατικό κίνημα του οποίου αρχηγός ήταν ο Σουν - Γιατ - Σεν, υπογράφτηκε, στο όνομά του, η ανακήρυξη της Δημοκρατίας (Φεβρουάριος 1912)· του επιτράπηκε όμως να κατοικήσει στην Απαγορευμένη Πόλη (αυτοκρατορική έδρα). Το 1924, ο Που-Γι κατέφυγε στην ιαπωνική πρεσβεία, πρώτα του Πεκίνου και ύστερα της Τιεντσίν, και όταν οι Ιάπωνες εισέβαλαν στη βόρεια Κίνα, καταλαμβάνοντας τη Μαντζουρία (1931) η οποία πήρε το όνομα Μαντζουκουό, στον θρόνο της τοποθέτησαν τον Που - Γι, τελευταίο απόγονο της δυναστείας των Μαντσού. Το 1945, αιχμαλωτίστηκε από τους Σοβιετικούς και φυλακίστηκε σε μια τοποθεσία κοντά στη Μόσχα. Παραδόθηκε το 1950 στους Κινέζους, λίγο μετά την άνοδο των κομουνιστών στην εξουσία, και κλείστηκε από τους συμπατριώτες του σε αναμορφωτικό ίδρυμα με την υποχρέωση, μεταξύ των άλλων, να μελετά 4 ώρες την ημέρα. Απελευθερώθηκε το 1960. Από τότε, ο πρώην αυτοκράτορας Τσ’ ινγκ που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη βοτανολογία έζησε στο Πεκίνο, όπου διορίστηκε υπάλληλος της επιτροπής για τη συλλογή και ταξινόμηση του ιστορικού υλικού. Έγραψε επίσης τα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν με τον τίτλο Από αυτοκράτορας πολίτης. Ο Που - Γι, που παντρεύτηκε 5 φορές γράφει στα απομνημονεύματά του: «Όταν ήμουν μικρός, το πρώτο ιδεόγραμμα που έμαθα στο βιβλίο μου ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ, αλλά δεν είχα ποτέ πρωτύτερα καταλάβει τι σήμαινε αυτή η λέξη. Μόνο τώρα έμαθα την έννοια αυτής της υπέροχης λέξης κι έγινα ένας αληθινός άνθρωπος».